Πήγαμε στο αποστακτήριο του Ούζου Πλωμαρίου και παρακολουθήσαμε τη διαδικασία απόσταξης
του Γιώργου Μυλωνά
Πάντα είχα σε ιδιαίτερη εκτίμηση τα εστιατόρια που έχουν την κουζίνα τους σε κοινή θέα. Από την μία πλευρά, γιατί δείχνουν αυτοπεποίθηση και σιγουριά για τη μαγειρική τους και από την άλλη, γιατί μου δίνουν την δυνατότητα να παρακολουθώ, ανά πάσα στιγμή, τη διαδικασία παρασκευής του αγαπημένου μου πιάτου.
Θα ήμουν ψεύτης αν χρησιμοποιούσα το 'πάντα' και για τα αποστακτήρια, αφού μέχρι πρόσφατα δεν είχα επισκεφθεί κάποιο.
Από την πρώτη, όμως, εβδομάδα του Ιούλη, που βρέθηκα στο αποστακτήριο-μουσείο 'Ο Κόσμος του Ούζου' του Ούζου Πλωμαρίου Ισίδωρου Αρβανίτου, σε έναν ελαιώνα του ομώνυμου χωριού και μετά, μπορώ να λέω το ίδιο και για τα αποστακτήρια.
Ένα ζεστό πρωινό του Ιούλη, δύο εργαζόμενες του αποστακτηρίου μας υποδέχτηκαν (εμένα και τους υπόλοιπους επισκέπτες), στην είσοδο των εγκαταστάσεων και μας κέρασαν νερό με γεύση ούζου και λουκούμια, προφανώς με την ίδια γεύση.
Το μαγικό με το νερό ήταν πως είχε τη γεύση του ούζου, αλλά δεν είχε καθόλου αλκοόλ. Ό,τι έπρεπε δηλαδή για να μπορέσουμε να πιούμε μονοκοπανιά 2-3 ποτήρια, λόγω δίψας, χωρίς να φοβόμαστε ότι μπορεί και να μεθύσουμε.
Αφού δροσιστήκαμε, είχε έρθει η ώρα να περάσουμε στο κυρίως μέρος της ξενάγησης.
Στην υποδοχή του κεντρικού κτιρίου του αποστακτηρίου, 'συναντήσαμε' τον ίδιο τον Ισίδωρο Αρβανίτη. Το ξέρω πως η προηγούμενη πρόταση δεν μοιάζει και πολύ λογική, αφού ο Ισίδωρος Αρβανίτης έφτιαξε τη συνταγή του ούζου το 1894, ωστόσο μία επίσκεψη στο Πλωμάρι θα σε πείσει.
Ο Ισίδωρος Αρβανίτης, λοιπόν, μας υποδέχτηκε με έναν πολύ ιδιαίτερο τρόπο και μας έκανε μια εισαγωγή στον κόσμο του ούζου, μας μίλησε για το πώς ασχολήθηκε ο ίδιος με αυτό, ενώ αναφέρθηκε και στην μυστική του συνταγή, την οποία προφανώς δεν μας αποκάλυψε.
Την αναπάντεχη υποδοχή μας στο χώρο, ακολούθησε η ξενάγησή μας στα άδυτα του αποστακτηρίου, κομμάτι της οποίας έκανε ο νυν ιδιοκτήτης του Ούζου Πλωμαρίου, Νίκος Καλογιάννης.
Όσο η ξενάγηση προχωρούσε, ένιωθα σαν να βρισκόμουν μέσα στην κουζίνα των εστιατορίων που ανέφερα στην πρώτη παράγραφο του κειμένου.
Οι άνθρωποι του Ούζου Πλωμαρίου ήταν σίγουροι για το προϊόν τους και όχι μόνο δεν είχαν κανένα ενδοιασμό να μας μιλήσουν για αυτό και να μας παρουσιάσουν τους χώρους στους οποίους παρασκευάζεται, αλλά αντιθέτως ήθελαν να μας δείξουν την κάθε μικρή γωνία των εγκαταστάσεων και μας καλούσαν να τους ρωτήσουμε και την παραμικρή λεπτομέρεια που θα μας βοηθούσε να γνωρίσουμε καλύτερα τα προϊόντα τους.
Το αποστακτήριο του Ούζου Πλωμαρίου Ισιδώρου Αρβανίτου αποτελεί μία σημαντική επενδυτική δραστηριότητα που συμβάλλει στην ανάπτυξη της Λέσβου και ενισχύει την οικονομία της τοπικής κοινωνίας.
Για την κατασκευή του, η Ποτοποιία συνεργάστηκε με τοπικά συνεργεία, ενώ σήμερα απασχολεί ως προσωπικό 50 εργαζομένους από την περιοχή.
Επίσης, η διαμόρφωση του χώρου ώστε να είναι εφικτή η επισκεψιμότητα του έγινε σε συνεργασία με το τοπικό αρχιτεκτονικό γραφείο της Κατερίνας Αρχοντάκη 'archontaki architecture + interior design'.
Πρόσφατα, μάλιστα, η Ποτοποιία Πλωμαρίου Ισιδώρου Αρβανίτου, βραβεύτηκε από το Tripadvisor με Πιστοποιητικό Διάκρισης για το 2017 για τις σταθερά εξαιρετικές κριτικές που λαμβάνει από τους επισκέπτες στον συγκεκριμένο site.
Η παραγωγή του αποστάγματος αποτελεί μια πραγματική ιεροτελεστία. Η απόσταξη εξακολουθεί να γίνεται σε άμβυκες, που συνιστούν το μόνο τρόπο παραδοσιακής παραγωγής. Το αποστακτήριο, αποτελείται από 18 μικρούς, χειροποίητους, χάλκινους άμβυκες. Η χρήση 18 αμβύκων επέτρεψε στην Ποτοποιία να αυξήσει τον όγκο της παραγωγής της προκειμένου να ικανοποιήσει τις αυξημένες ανάγκες των εξαγωγών και να καλύψει τη ζήτηση των καταναλωτών.
Στόχος ήταν να αυξηθεί ο όγκος παραγωγής, χωρίς όμως να αλλοιωθεί η ποιότητα του αποστάγματος. Έτσι, θα μπορούσε κανείς να πει ότι στο συγκεκριμένο αποστακτήριο στεγάζονται, κατά κάποιο τρόπο, 18 μικρά παραδοσιακά ποτοποιεία.
Ξέχασα να αναφέρω πως από την αρχή της ξενάγησης, επισκέπτες και ξεναγοί ήμασταν ντυμένοι με λευκές ποδιές και δίχτυ στο κεφάλι, ώστε να συμβάλουμε τα μέγιστα στο να διατηρηθούν οι κανόνες υγιεινής που ισχύουν σε όλους τους χώρους των εγκαταστάσεων. Μετά από αυτό το στιλιστικό διάλειμμα, ας επιστρέψουμε στην ξενάγηση.
Αφού περάσαμε από τους χώρους με τους άμβυκες, τους χώρους του ποιοτικού ελέγχου και μιλήσαμε με εργαζόμενους, πρόθυμους να απαντήσουν στις ερωτήσεις μας, φτάσαμε στο χώρο που γίνεται η εμφιάλωση. Εκεί είδαμε να μπαίνουν οι τελευταίες πινελιές πριν το Ούζο Πλωμαρίου φτάσει στο τραπέζι μας.
Είδαμε σειρές μηχανημάτων μέσα από τις οποίες το απόσταγμα εμφιαλωνόταν σε μπουκάλια, τα οποία έκλειναν με τον χαρακτηριστικό φελλό.
Είδαμε και μάθαμε όλη τη διαδικασία παραγωγής του ούζου, από τη συλλογή των πρώτων υλών μέχρι την κατανάλωσή του, αφού το καλύτερο μας περίμενε στο τέλος.
Όταν πια η ξενάγηση είχε ολοκληρωθεί κι εμείς είχαμε βγάλει τις ποδιές που φορούσαμε κατά τη διάρκειά της, οι άνθρωποι του Ούζου Πλωμαρίου μας οδήγησαν σε έναν ειδικά διαμορφωμένο χώρο για γευσιγνωσία, όπου τσιμπήσαμε μεζέδες και ήπιαμε ούζο στην υγειά τους και στην υγειά μας.
Στην υγειά σας!
Πηγή: news247
Lesvos Voice...αν μας θεωρείτε χρήσιμους
προτείνετε την σελίδα μας στο fb
και στους φίλους σας !!!
Ευχαριστούμε !!
www.lesvosvoice.blogspot.gr
.....Εδώ σχολιάζουμε την Είδηση !!!
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Ευχαριστούμε για το σχόλιο σας.